Dilek şiir

Dilek Bir uç uç böceği olsam veya bir kelebek Perdesine konsam herkesten gizlenerek Birbardak olsam masada duasındaniçen Bir tespih olsam yada, zikirle feyiz biçen Bir halı olsam odasında yerde serili Üzerimde yürürken mübarek mesleri Kulağımda dursun hep o ipek sesleri Gönlümden siliversin bütüm hevesleri

Bir sarık olsam rafında mahzun durmayıseçen Bir misvak olsam cebinde sünneti kaydageçen Bir değnek olsam tuttuğu, kapısında bir tokmak Bir saat olsam sesini duyduğu, kalbimde tik tak Bir çiçek olsam, köşede dursam Bir kitap olsam, hiç okunmasam Bedenim bir nesne, ruhum insan Yeter ki her zaman yanında olsam Birkaç damla yağ olsam şifa diye sürülen Bir misk rayiha olsam şişesinden dökülen Dökülse zerrelerim şu bitap bedenimden Karışsa havasına Hu diye teneffüs edilen Kokladığı güle sap olsam dikensiz Bastığı yere toprak olsam çimensiz Öyle ben olsam ki, yanında bensiz Dertsiz, tasasız, gamsız ve kedersiz Tek hanımanne bilse beni başka kimse bilmese Hiç mi hiç değişmese yerimi sırrımı pek gizlese Kızımız var ya dese, ismimi tek söylese Bir arzusu var dese, dileğimi arz etse Ayrı düştüm, ağlamaktan söndü gözümün feri Önümde bir tomar kâğıt bir de ışıksız el feneri Işığım ol kalmasın nefsimde cehlin eseri Teveccüh et ki olayım ben de ilmin neferi Gayrı senden başka yok kâmil hidayet eri Yok, Gidemem ben sensiz bu manevi seferi